Woenderdag, wegwerpbekers en leermomentje en nieuw appartement!

Dus, omdat als ik dit typ, het al vrijdagochtend is, wil ik de lezers van dit blog ook even updaten met wat er nou afgelopen woensdag en donderdag is gebeurd. 

Het is best lastig om tijd te maken en de blog te typen. Niet omdat het een last is, maar er zijn niet veel momenten om eraan te beginnen. Neem bijvoorbeeld woensdagochtend. 

Het is een dag dat we hebben voorgenomen om een eigen plek te zoeken, zodat we niet meer in de logeerkamer van onze vrienden hoeven te blijven. Een beetje uitslapen, wat bijbel lezen in de ochtend en de wegwerpbekers van de yoghurt stal (Lassi restaurant) terugbrengen. Wat ik toen niet wist, was dat het echt wegwerpbekers zijn. Het zijn dus potjes van aardewerk waar een 300ml aan heerlijke yoghurt in gaat. Hier is het echt een toetje, maar wij nemen het als ontbijt. Dus als ik in de ochtend rond 8:15 bij het winkeltje/restaurant sta met 2 wegwerpbekers van prachtig aardewerk (bij de Xenos zou het zeker 3 of 4 euro kosten per stuk), wordt ik als blanke toch vriendelijk en hartelijk uitgelachen. Ze maken duidelijk, dat ze niet aan refill doen. Dat betekent dus dat ik het echt verkeerd heb begrepen, blijkbaar is het hier mogelijk om voor 60 roepie, yoghurt mee te geven in een mooi versierde aardewerken beker. Die, ow ja, niet waterdicht is (ongeglazuurd) en dus het vocht uit de yoghurt laat je hele koelkast plakken, met een mooi laagje plakwater. 

Goed, ik krijg wat thee, wat koekjes en wat geurend hout, terwijl ik met de eigenaar praat over waar ik vandaan kom en hij laat zien wat hij nog meer verkoopt en importeert. In tussen wordt er voor deze rare man, een portie yoghurt gemaakt. Gelukkig waren ze al vroeg begonnen en hoefde ik niet meer dan een half uur te wachten. 

Na het ontbijt gaan we eens kijken in de buurt, door een beetje rond te wandelen en wat adressen langs te gaan die we via via gehoord hebben. Alles is vol. Als we dan vermoeid, hongerig tegen 15u de moed hebben opgegeven en de andere adressen laten voor morgen, komen we nog langs 1 adres. We bellen aan, wachten. Bellen nog eens aan, wachten nog wat meer. Niemand doet open. Als we een vriendelijke vrouw aanspreken die voorbij loopt, of ze de bewoners kent en te vragen of ze een appartement weet die verhuurd kan worden, zegt ze op beide vragen nee. Maar als ze verder loopt, komt ze terug en zegt ze wel nog wat te weten. Dus om een lang verhaal kort te maken: We hebben een appartement gevonden!

Het was niet het enige appartement, we zagen ook nog een heel luxe appartement in de stad. Ver boven ons budget en we wilden toch die man de kans geven wat geld te verdienen aan ons. Maar hoewel hij ons het appartement voor bijna de helft van het geld aanbied, blijft het toch boven ons budget. We hebben er gisteren (donderdag) over gebeden, wat bijbelse principes toegepast en besloten voor dat eerste appartement te gaan wat we zagen. Foto's?? Die komen gauw!!

De woensdagavond zijn we naar de bijeenkomst geweest en dat was ook een hele belevenis. In een bovenzaal, met de ramen open, met 9 ventilatoren boven je, in een galmende zaal, luisteren naar Engels sprekende Indiers, is vermoeiend. Leuk hoor, maar na afloop zijn we zo snel mogelijk als laatste vertrokken. Maar goed, wel fijn onze broeders en zusters hier te leren kennen! Wat zijn ze vriendelijk en behulpzaam. 

De donderdag blijft Tiff in de ochtend thuis, terwijl ik met een nieuwe vriend wat Indiase wijken verken. Hij laat me zien waar en hoe mensen wonen, we raken aan de praat met een paar jongeren en ik ga wat voetballen met wat kinderen. Voetballen? jaja, hier ben ik een voetbalster! In dit cricket land hebben ze nog nooit bedacht dat je met een cricketbal ook kan voetballen. Niet dat ik de juiste kant op schiet, maar ze vinden het een prachtig spel. We lachen, ze spreken wat engels en leren daardoor hen en de buurt beter kennen. 

Als we vermoeid raken door de zon, lopen we naar een thee tentje en treffen we nog een paar vrienden. We drinken thee, leren wat van de cultuur en tegen 13:00u heb ik de lunch met Tiffany op het balkonnetje opgegeten. Wat jullie nu al weten, maar wij toen nog niet, is dat we rond 14u het appartement zijn gaan bekijken, die we deze ochtend (vrijdagochtend) hebben bevestigd te willen huren!

Al met al, veel gebeurd, veel indrukken. Zeker het heerlijke eten op donderdagavond. Ik zal een menukaart als foto meesturen en proberen te omcirkelen wat we hebben gegeten. Om erna nog shwarma te eten (ja, zo schrijf je dat) en dat is van een totaal ander niveau!! En dat afsluiten met een heerlijk brownie/ijs/chocoladesaus toetje. Het was een eet festijn! En ja, ook hier weer met iedereen die er om vroeg op de foto, haha. Ik zal eens kijken dat ik ook een selfie maak, met de mensen die met ons op de foto willen. Het is indrukwekkend dat iedereen je hier zo aardig vindt, zonder je te kennen. Nou, het zal dus ook niet aan ons karakter liggen. Maar meer dat we met ons blanke huid opvallen in het straatbeeld!

Tot gauw lieve vrienden, familie en anderen!