Vroeg wakker worden en lekkere thee

Vroeg wakker worden is een ding hier. Vanaf 7u komen de eerste straatverkopers al langs. Je hoort ze soms ook al in de andere straten vanaf 6:45. Het ding is dus, het gaat vanzelf. Nou vind ik het niet zo erg om vroeg wakker te worden, maar de manier waarop is ook wel bepalend hoe je wakker wordt, haha. En straatverkopers komen als jonge jongens, oude mannen, met een wagentje of te voet. Met een scooter of met een volgeladen koe. Het is zeker iets wat in Weert niet zou gebeuren!

Verder, we zijn erachter gekomen dat op ons visum staat, dat we geen vrijwilligerswerk mogen doen. We moeten dus ons doel iets bij stellen en nadenken hoe we wel kunnen helpen, maar het geen vrijwilligerswerk is. Of je nou een toeristen of business visum hebt, het is werk en we willen natuurlijk niet tegen de regels van het visum in gaan. Uit het land gezet worden of niet meer terug mogen komen, omdat je uit goedheid toch vrijwilligerswerk hebt gedaan, dat is natuurlijk zuur! 

Vandaag een lange dag voor de boeg, ook al weten we dat nog niet. We hebben het plan om af te spreken met wat nieuwe vrienden, wat leuke plekken van Mysore op te zoeken en de omgeving wat te verkennen. We hebben voor ogen om een Indiaas simkaartje te halen, dit keer met ons paspoort bij ons. En geld te gaan wisselen bij de bank. We hebben even nagedacht en we gaan voor 900euro. Een hoop geld, maar we verwachten de komende maand een appartement te huren voor 600euro. Ook een hoop geld, zeker voor Indiase begrippen. Maar het geeft ook wat vrijheid en rust, om een slaapkamer te zoeken die niet aan de straatkant ligt!

Om dat mogelijk te maken, is een goed ontbijt natuurlijk fijn. Dus we zijn van plan wat yoghurt te gaan halen, voor morgenochtend. Maar eerst naar onze nieuwe kennissen, waarvan we hopen dat ze snel vrienden worden. We ontmoeten ze bij de koninkrijkszaal en het klikt meteen goed. Een paar nieuwe namen leren, is altijd lastig, gelukkig klinken sommige namen een beetje Engelsachtig. We worden op sleeptouw genomen naar een Starbucks! Lekkere thee verkopen ze daar. Maar de prijzen zijn echt westers. Een kop Massala thee is heeerlijk, maar kost op het bord toch al 225 roepie. En op de bon (daar staat het incl GST) 265. We hebben nog maar 500roepie (wat genoeg is voor 2 personen om flink uit eten te gaan in de avond), dus we zijn blij dat de medewerker ons niet begreep dat we 2 koppen thee hadden willen bestellen. We gaan zitten en raken aan de praat met een toeristenkoppel. Hij komt uit Finland en zij uit India blijkt naderhand. Als ik een plekje zoek, vraagt hij wat dit groepje van 5 man doet hier in de Starbucks. Zijn we op missie? Of zijn we evangelisten?  " oef"  denk ik, " we zijn natuurlijk Jehovah's Getuigen, maar straalt dat zo af?" Dus ik probeer iets te bedenken dat niet klinkt als een georganiseerde vrijwilligers taak. Ik heb mijn wandelschoenen aan, rugzak en een petje op, dus het is ook niet dat ik er uitzie alsof ik van deur-tot-deur ga in Nederland. Maar goed, ik kan niks bedenken wat niet stuntelig of onwaar is, want ik heb deze vrienden inderdaad ontmoet bij de koninkrijkszaal van Jehovah's Getuigen, dus dat zeg ik tegen deze toerist dan ook. Hij reageert met " O, dat dacht ik al. Wij zijn ook Jehovah's Getuigen" Kunnen jullie de opluchting voorstellen die ik toen voelde?

Al met al, leuk gesproken met ze. 1 nieuwe broeder die ons meenam om de buurt te leren kennen, was zelf ook uit Finland. Hij herkende de broeder van een taakje op een grote bijeenkomst, dat ze samen hadden gedaan. Uiteraard werd er bijgepraat, gelachen en foto's gemaakt. In het Fins, maar dat mocht de pret niet drukken. Foto's zijn universeel, haha. 

Daarna zijn we met de Rickshaw naar een thee tentje gegaan. Het bleek ook dat 1 van onze nieuwe vrienden, een abonnement heeft met 4 simkaarten. We kunnen die lenen en op zijn abonnement mee liften. Hij hoeft er niks voor te hebben, want het kost hem ook niks extra's. Het ligt anders toch maar in de kast. 

Als we na het thee drinken op een andere plek, voor 30 roepie per kop, naar een hoek lopen om een rickshaw naar huis te bestellen (Huis hier in India waar we logeren natuurlijk), vliegen er opeens draken over! Nee, er zat niks in de thee, behalve heerlijke kruiden. Het is onheilspellend, maar we worden gerustgesteld. Het zijn vleerhonden. Maar oef, wat een majestueuze beesten! Enorm indrukwekkend als ze in groepen over ons heen trekken. 

Morgen een dag om appartementen te bezoeken en in de avond gaan we voor het eerst naar de Engelstalige bijeenkomst! We zijn benieuwd!