Tijgers? Geen tijgers?

Gisteren wakker geworden in een prachtige groene omgeving. Lekker ontbijt gekregen, met allerlei Indiase grappige situaties. Er staan bijvoorbeeld 3 paar ogen te kijken op 5m afstand, of er nog iets gedaan kan worden voor de gasten. Het helpt natuurlijk ook niet mee, dat we de enige 2 gasten zijn. Maar goed. We denken dat de taal hier in Coonoor een grotere barrière is, dan in Mysore. 

Het hotel leven bevalt goed! Een bed met een matras dat een beetje inzakt, warm water uit de kraan en zelfs warm water in de douche! Heerlijk om dat te beleven. We genieten ervan!

Verder niet veel meegemaakt. Nou ja, in ons hoofd maken we veel meer mee dan in het echt. Zoals de schrik om een tijger tegen te komen op jungle view road. We weten nog altijd niet zeker of de schrik terecht was, maar we voelden het wel!

We waren vanuit het hotel, lekker aan het wandelen richting Laws Falls. (er komt een foto van) De eerste 2km gingen heerlijk. Tiff vindt een mooie wandelstok, we zien thee struiken (dat is ook een verbazing, hoe normaal de struik eruit ziet), zien grote bomen en bijzondere muren met prikkeldraad. 

We komen uit bij een kruising met wat winkels in Coonoor en bepalen onze richting met de betrouwbare Google Maps. Lopen langs heerlijk ruikende eet tentjes en worden door vriendelijke mensen naar een afkorting gewezen. Na nog wat wandelen komen we op een drukke kruising, bij een bus station, politie huisje en heel veel verkeer. 

We hebben al besloten dat we via de route van Google Maps blijven lopen en ik niet elke kruising blijf vragen aan mensen naar een shortcut. Ik heb namelijk niet alleen de wens bij de watervallen te komen, maar ook via een bospad of op zn minst een rustige weg. Bij deze kruising vragen we de politie of de aangegeven route veilig is om te lopen of beter een rickshaw te nemen. 

We gaan lopen. Dus langs het busstation, langs de rickshaws, langs de wegwerkzaamheden. En dan valt het verkeer opeens reuze mee. Hoewel het de hoofdweg is tussen conoor en de volgende plek, lopen we lekker te verbranden in de zon. Wel vrolijk. Blij dat nu omhoog lopen naar de waterval daar beneden. Beneden? Tiff vraagt na 2km, weten we zeker dat we hier goed lopen? Nog een keer Google Maps kijken. Aaarrggghghh. 

We draaien om, nog altijd vrolijk. Maar voelen ook wel wat andere emoties. Als dit namelijk al een redelijke weg is, hoe zal die drukkere hoofdweg dan zijn?

We besluiten dan maar te gaan voor een leuke wandeling ipv het doel van de Laws Falls vast te houden. We nemen de afslag naar de jungle road en laten steeds meer geluiden achter ons. Steeds minder. We lopen langs wat huisjes (gemaakt van metalen golfplaten) en groeten iedereen vriendelijk. 

Even verderop komen we steeds meer in de jungle. Logisch dat de naam van de weg veranderd naar jungle road view. Een vrouw op een scooter stopt en vraagt waar we naar toe lopen. Als we zeggen naar jungle road view en misschien proberen zicht te krijgen op een waterval. Ze zegt No no no. Where are you from? This is not the Netherlands. This is India. Jungle means tiger and wild animals. 

Ow. We denken dat het wel mee valt. De weg is van beton. En zij rijdt er toch ook? Dus we lopen door als een gewaarschuwd mens. Maar goed, de jungle wordt steeds dichter. Steeds meer dieren en lemoers (?) En van die paadjes die gebruikt worden door dieren. Toch tijgers in de buurt?

We hebben ook al een tijd geen andere scooters of mensen gezien. Dus, ik begin te zingen. Even later vindt ook Tiff het te spannend worden en lopen we terug. Het is al met al toch een flinke wandeling in de vochtige lucht geworden. We zijn wat moe en Tiff doet het voorstel om de rickshaw naar de waterval te nemen. Wat een goed idee!

Als we weer langs de huisjes lopen, groet een man ons terug in het Engels. We knopen een klein gesprekje aan. We vragen ook, 'are there tigers in this area?' 'No no, no tigers'. Wij grinniken een beetje in onszelf en voor we elkaar kunnen aan kijken om te zeggen dat we onszelf toch gek hebben laten maken, zegt hij: 'there are wild animals there. Not safe!' O? Dus ik vraag: 'what wild animals?' Zegt de man: 'Tigers, bears, wild animals. Not safe!' 

Goed. Weer een les geleerd als blanke tatas. Wij muzungus!

Verder is het niet zo spannend meer. Ook de waterval is niet zo indrukwekkend, als we hadden verwacht als landmark van Google. Dat zal morgen toch wel anders zijn met dat fort dat we gaan bekijken. Toch?

Een afscheid in Tamil: Poitikin! Mendum wadaga. 

(Vraag me niet naar de juiste spelling! Hahaha.)